Osteochondroza: objawy, przyczyny, metody leczenia

Nadmierne napięcie mięśni pleców powoduje duży dyskomfort i ból. Osteochondroza, która powoduje naruszenie struktury kręgów i krążków międzykręgowych, prowadzi do poważnego uszczypnięcia zakończeń nerwowych. Często patologii towarzyszy pogorszenie krążenia krwi, co wywołuje zakłócenia w odżywianiu mózgu i narządów wewnętrznych.

Osteochondroza - co to jest?

Osteochondroza to nawracająca choroba, która przebiega w postaci przewlekłej i towarzyszy jej zniszczenie kręgów krążkami międzykręgowymi. Ich tkanki są zaburzone, co powoduje zmniejszenie stopnia ich elastyczności, a następnie zmianę kształtu. Występuje stopniowy spadek przestrzeni międzykręgowej. Powoduje to utratę stabilności kręgosłupa w obszarach rozwoju patologii.

Procesy patologicznego niszczenia tkanek zachodzą na tle zaciśniętych zakończeń nerwowych, które są kierowane z obszaru, w którym zlokalizowany jest rdzeń kręgowy. W rezultacie mięśnie pleców są w ciągłym napięciu. W takiej sytuacji pacjenci skarżą się na bóle pleców i inne objawy.

Na podstawie specyfiki lokalizacji struktur kręgosłupa, które były objęte zmianami zwyrodnieniowymi, wyróżnia się szyjny, piersiowy i lędźwiowo-krzyżowy typ procesu patologicznego. Głównym objawem rozwoju osteochondrozy jest ból, którego intensywność i nasilenie zwykle wzrasta podczas wysiłku fizycznego.

Jest też sztywność w ruchu. Dodatkowo obraz kliniczny charakteryzuje się obecnością objawów typu kręgosłupa - bólami głowy, zmianami ciśnienia krwi, pogorszeniem funkcji wzroku, słuchu itd.

Mechanizm rozwoju

Rozwój osteochondrozy wiąże się z tym, że jądro miażdżyste zaczyna tracić właściwości hydrofilowe. Ta półpłynna struktura zawiera włókna tkanki łącznej i chondroitynę, galaretowatą substancję. W procesie rozwoju organizmu człowieka i jego wzrostu aktywnie postępują procesy redukcji łożyska naczyniowego w krążkach międzykręgowych. Pożywki dostarczane są w sposób rozproszony, co objawia się samoistną stabilizacją ich stężenia. Ta cecha staje się przyczyną trudności w całkowitej odbudowie uszkodzonej lub nadmiernego nacisku na kręgosłup chrząstki.

Nieprawidłowości patologiczne stają się bardziej uderzające z powodu naruszenia tła hormonalnego i odżywiania człowieka. W tkance chrzęstnej zaczyna brakować składników odżywczych niezbędnych do jej prawidłowego rozwoju. Dlatego zaburzenia pojawiają się w postaci:

• spadek wytrzymałości i elastyczności;
• zmiany parametrów spójności i właściwości konfiguracyjnych.

Na tle spłaszczenia krążków międzykręgowych dochodzi do powstawania promieniowych pęknięć pierścieni włóknistych. W rezultacie zmniejsza się odległość międzykręgowa, a stawy międzykręgowe zaczynają się przesuwać. Z biegiem czasu zmiany patologiczne obejmują typy tkanki łącznej związane z włóknistymi pierścieniami i więzadłami.

Ponieważ tkanki ulegają rozkładowi przez układ odpornościowy, wytwarzane są zwiększone ilości immunoglobulin. Powoduje to rozwój procesu aseptycznego zapalenia, obrzęk powstaje w obszarze, w którym znajdują się stawy międzykręgowe. Rozprzestrzeniają się również na sąsiednie tkanki miękkie.

W wyniku rozciągania torebek stawowych krążki międzykręgowe tracą zdolność mocowania kręgów. Taka niestabilność ułożenia konstrukcji kręgosłupa zwiększa ryzyko uszczypnięcia korzeni nerwowych lub ucisku naczyń krwionośnych. Cecha ta jest typowa np. Dla osteochondrozy szyjnej, której towarzyszą intensywne objawy werbalne.

Przyczyny choroby

Stan krążków międzykręgowych może się pogorszyć wraz ze zmniejszeniem napięcia mięśni szkieletowych kręgosłupa. Z powodu nieracjonalnej i asymetrycznej pracy mięśni może dojść do zniszczenia tkanek chrzęstnych przy długotrwałym zachowaniu niefizjologicznej pozycji ciała. To naruszenie jest wynikiem noszenia ciężkich toreb na tym samym ramieniu, używania miękkich materacy i wysokich poduszek.

Proces niszczenia krążków międzykręgowych jest przyspieszany na skutek działania szeregu negatywnych czynników o charakterze zewnętrznym i wewnętrznym. Należą do nich:

• zaburzenia mechanizmu endokrynologicznego i zaburzenia metaboliczne;
• patologie o charakterze zakaźnym, w tym w postaci przewlekłej;
• urazy kręgosłupa w postaci złamań kompresyjnych, stłuczeń;
• regularna i długotrwała hipotermia organizmu;
• choroby typu układowego i zwyrodnieniowo-dystroficznego - dna moczanowa, łuszczycowe, reumatoidalne zapalenie stawów, osteoporoza, choroba zwyrodnieniowa stawów;
• palenie i nadużywanie alkoholu, co zaburza stan układu naczyniowego, upośledza krążenie krwi i powoduje brak składników odżywczych w chrząstce;
• niedostateczny rozwój fizyczny, problemy z postawą, płaskostopie - te wady zwiększają obciążenie kręgosłupa, gdyż amortyzacja będzie niewystarczająca;
• otyłość;
• predyspozycje genetyczne;
• narażenie na regularny stres.

Objawy

Głównym klinicznym objawem osteochondrozy o dowolnej lokalizacji (szyjnej, piersiowej lub lędźwiowo-krzyżowej) jest zespół bólowy. Wraz z nawrotem ból przenika, promieniując do pobliskich obszarów ciała. Nawet przy niewielkim ruchu nasila się. Zmusza to pacjenta do ułożenia tułowia w wymuszonej pozycji, aby zminimalizować dyskomfort i ból:

• z osteochondrozą szyjki macicy, lepiej będzie obrócić nie jedną głowę, ale całe ciało;
• gdy występuje postać choroby w klatce piersiowej, pacjentowi trudno jest wziąć głęboki oddech, dlatego aby wykluczyć ostry ból w klatce piersiowej stara się zminimalizować głębokość i częstotliwość oddychania;
• u pacjentów z chorobą lędźwiową występują trudności, gdy siadają, przyjmują pozycję wyprostowaną, poruszają się, gdy nerw jest uciskany w okolicy kręgosłupa.

Zazwyczaj pacjenci skarżą się na tępy, uporczywy ból i uczucie sztywności ruchów rano po przebudzeniu. W takim przypadku konieczna będzie diagnostyka różnicowa, aby wyeliminować ryzyko rozwoju zapalenia mięśni spowodowanego zapaleniem mięśni szkieletowych kręgosłupa lub chorobą zwyrodnieniową stawów.

Bolące i uciskowe bóle występują z powodu kompensacyjnego napięcia w tkankach mięśniowych. Ten stan jest niezbędny do ustabilizowania obszaru ruchu kręgosłupa. Stały, łagodny do umiarkowanego ból może pojawić się przy znacznym rozciągnięciu krążka międzykręgowego i wynikać z aseptycznych zmian zapalnych.

Osteochondroza o oddzielnej lokalizacji charakteryzuje się specjalnymi objawami:

1. W osteochondrozie szyjki macicy ból jest odczuwalny w okolicy szyjki macicy, w kończynach górnych. Obserwuje się bóle głowy i drętwienie palców. Jeśli choroba przejawia się w poważnej postaci, może wystąpić uszczypnięcie tętnicy kręgowej. W takim przypadku pacjent zaczyna narzekać na znaczne pogorszenie stanu zdrowia.
2. Lokalizacja w klatce piersiowej objawia się ostrym i bolesnym bólem w plecach, zespół bólu trzewnego występuje w okolicy serca, prawym podżebrzu i brzuchu. Pacjenci skarżą się na drętwienie, parestezje skóry, duszności, chrupanie w kręgach.
3. Pacjenci z osteochondrozą lędźwiową skarżą się na bóle pleców i kończyn dolnych, które nasilają się podczas ruchu. Często zdiagnozowane są zaburzenia w funkcjonowaniu układu moczowo-płciowego, problemy z męską potencją, dysfunkcjonalne schorzenie jajników. Podczas remisji ból może się zmniejszyć. Jednak oddziaływanie czynnika prowokującego prowadzi do jego odnowienia.

4. Gdy pojawia się mieszana osteochondroza, symptomatologia może objawiać się w kilku strefach jednocześnie. Stan ten charakteryzuje się cięższym przebiegiem choroby.

Należy pamiętać, że przemieszczenie kręgów i powstanie osteofitów powoduje ucisk tętnicy kręgowej. Odżywia mózg, dostarczając jego komórkom składnik tlenu. Po ściśnięciu jedzenie jest ograniczone, przez co pacjent ma problemy z koordynacją, bólami głowy, szumami usznymi i nadciśnieniem tętniczym.

Konsekwencje nieleczenia

Przyczyną skomplikowanego przebiegu osteochondrozy jest stosunkowo szybkie powstawanie przepuklin w krążkach międzykręgowych. Ich pojawienie się wiąże się z przemieszczeniem struktury kręgosłupa w kierunku tylnym. Powoduje to zerwanie więzadła tylnego typu podłużnego, co skutkuje niestabilnością położenia krążka, wysunięciem poszczególnych jego odcinków w okolice kanału kręgowego. Do pęknięcia przepukliny dochodzi, gdy krążek z jądrem miażdżystym przedostaje się do kanału.

Wraz z pojawieniem się patologicznych nieprawidłowości w strukturach kręgów, tył mózgu zaczyna się ściskać, u pacjenta rozwija się dyskogenna mielopatia. Objawy tego stanu są związane z drętwieniem i osłabieniem niektórych grup mięśni kończyn górnych i dolnych. Objawia się niedowładem, zanikiem mięśni i odruchami ścięgnistymi. W niektórych przypadkach występują problemy z opróżnianiem pęcherza, z jelitami.

Przepuklina krążka międzykręgowego jest niebezpieczna, gdy ściska tętnice zaopatrujące rdzeń kręgowy. Rezultatem tej patologii jest tworzenie stref niedokrwiennych, w których komórki nerwowe uległy uszkodzeniu i śmierci. Przejaw efektu neurologicznego wyraża się w zaburzeniach funkcji motorycznych, spadku stopnia wrażliwości dotykowej i zaburzeniu trofizmu.

Diagnostyka chorób

Wstępna diagnoza jest stawiana na podstawie skarg i objawów pacjenta. Specjalista bada stan kręgosłupa w różnych pozycjach, sugerując, że pacjent jest w spoczynku lub w ruchu. W kolejnym etapie pacjent jest kierowany na diagnostykę laboratoryjną, która pomoże wyjaśnić diagnozę lub ją obalić.

Metody badań stosowanych obejmują:

1. Radiografia- zapewnia pełne badanie kręgosłupa z oceną stanu kręgów, istniejących zaburzeń w postaci narośli, skrzywień. Specjalista będzie mógł określić odstępy typu międzykręgowego, stan otworów. Aby dokładnie zidentyfikować osteochondrozę zlokalizowaną w klatce piersiowej lub okolicy szyjki macicy, wykonuje się dwuetapowe badanie rentgenowskie. W pierwszym etapie pacjent leży na boku, w drugim bezpośrednio na plecach.
2. Metoda tomografii za pomocą rezonansu magnetycznego lub tomografii komputerowejdostarcza wysoce pouczających danych, które pomagają szczegółowo badać kręgi bez ingerencji w pokrywające je narządy. Zdjęcie przedstawia nerwy i układ naczyniowy. MRI pomaga zidentyfikować oznaki wielu chorób kręgosłupa i lokalizację uszkodzenia. W CT wizualizuje się przepukliny, określa się możliwe odchylenia w strukturze kręgosłupa.
3. Badanie laboratoryjnew celu oceny stanu krwi i jej głównych parametrów. Pozwala wyjaśnić diagnozę i określić możliwość wystąpienia chorób współistniejących.

W wielu przypadkach w wyniku badań lekarze diagnozują obecność pewnych chorób podstawowych, potencjalnie niebezpiecznych dla ich powikłań. Mówimy na przykład o przepuklinach, wypukłościach, zapaleniu korzonków. Prawidłowa diagnoza problemów pomaga skutecznie leczyć osteochondrozy. Jednocześnie sama choroba we wczesnych stadiach rozwoju jest zamaskowana jako objawy innych chorób.

Proces terapeutyczny

Osteochondroza jest leczona zachowawczo lub operacyjnie. Wybór zależy od ciężkości stanu, jego zaniedbania, stopnia zniszczenia tkanki, przyczyn jego wystąpienia.

Należy pamiętać, że nie jest możliwe całkowite wyleczenie osteochondrozy, ponieważ nie ma leków, które pomogłyby całkowicie przywrócić dyski i kręgi. Efekt terapeutyczny koncentruje się na hamowaniu procesu destrukcji oraz zwiększaniu czasu trwania i stabilności remisji.

Do leczenia objawowego stosuje się chondroprotektory, które są oparte na siarczanie chondroityny lub glukozaminie.

Skuteczność procesu terapeutycznego z użyciem chondroprotektorów została potwierdzona klinicznie na podstawie wieloletnich badań. Jeśli bierzesz te fundusze przez długi czas od 3 miesięcy, następuje częściowe przywrócenie chrząstki i innych elementów typu łączącego - aparatu więzadłowego, kaletki.

Gromadzenie się glukozaminy i chondroityny w okolicy krążków międzykręgowych prowadzi do objawów przeciwbólowych, przeciwobrzękowych i przeciwzapalnych. Dlatego istnieje realna możliwość optymalizacji dawkowania NLPZ, leków z grupy glikokortykosteroidów, środków zwiotczających mięśnie. Możesz liczyć na zmniejszenie obciążenia pacjenta lekiem.

O skuteczności chondroprotektorów decyduje regularność ich przyjmowania. W przeciwnym razie nie będzie żadnego wyniku. Nieefektywność odnotowuje się również w leczeniu osteochondrozy III stopnia, której towarzyszy znaczne zniszczenie chrząstki.

W celu uśmierzenia bólu można stosować następujące grupy leków:

1. Niesteroidowe leki przeciwzapalnepomagają wyeliminować zaburzenia zapalne w tkankach miękkich, które są spowodowane przemieszczeniem kręgów. NLPZ skutecznie zmniejszają ból, obrzęk i sztywność.
2. Środki z grupy glukokortykosteroidów- zwykle blokady stosuje się w połączeniu ze środkiem znieczulającym. Są w stanie złagodzić ból, przywrócić mechanizm odpornościowy i zapewnić efekt przeciwwysiękowy.
3. Środki zwiotczające mięśnie.Są skuteczne w zwalczaniu skurczów mięśni spowodowanych uwięzieniem nerwów. Pomagają rozluźnić mięśnie szkieletu i blokują odruchy typu polisynaptycznego kręgosłupa, działając przeciwskurczowo.
4. Zewnętrzne środki zaradcze z efektem rozgrzewającym.Podrażnienie receptorów tkanki podskórnej z aktywacją przepływu krwi zapewniają specjalne żele i maści. Leki te mają działanie przeciwbólowe i przeciwobrzękowe.

Możliwe jest wyeliminowanie objawów typu kręgosłupa, które objawia się w wyniku lokalizacji patologii w odcinku szyjnym lub piersiowym, przy użyciu urządzeń medycznych do aktywacji przepływu krwi. Przepisywane są również nootropy i leki poprawiające mikrokrążenie. W niektórych przypadkach może być konieczne przyjmowanie leków przeciwdepresyjnych, a także leków przeciwdrgawkowych.

Podczas leczenia osteochondrozy stosuje się również fizjoterapię. Można zalecić zabiegi terapii UHF, magnetoterapii, laseroterapii, refleksologii, masażu, terapii ruchowej, hirudoterapii, a także pływania i jogi. W przypadku nieskuteczności leczenia zachowawczego operację wykonuje się metodą mikrodiscektomii, waloryzacji krążka nakłucia, rekonstrukcji laserowej lub wymiany implantu.